Cierpienia doczesne

Wysłany: Śro 13:47, 29 Mar 2006     Temat postu: Cierpienia doczesne


Cierpienie

Piękno życia i czar śmierci
Lecz mnie tajemnicza miłość nęci
Zaznałem tego pięknego uczucia
Oddałem mu wszystko bez wyczucia
Oddałem serce i duszę temu
Uczuciu miłości , zaufałem jemu
Uczepiłem się tego co widziałem
Zaślepiony na moją krew nie zważałem
Trysnęła z tysiąca ran , ciągle nią ociekam
Miłość kryła w sobie ciernie
Które wbiły się we mnie
Cierpię kochając
Nawet oddychając
Mojego postanowienia nie zmienię
Tylko tą jedyną osobę cenię
Ja sam , pył co przez lata w szarości się krył
Aż tę jedną osobę odkrył
Teraz swoją głupotą sam się niszczy
W jego umyśle pełno zgliszczy
Trwa umysłu z sercem walka
Niszczą wszystko do ostatka
Jeżeli będzie trwać dalej
Nic już nie pozostanie
Wrak człowieka
Którego nic już nie czeka

hrabia Hereticus

Wysłany: Sob 21:03, 01 Kwi 2006     Temat postu:


A spox już nie wiem co pisać, ale jest naprawdę spox. Pozdrawiam

Wysłany: Czw 11:27, 13 Kwi 2006     Temat postu:


... wszystko pięknie , ładnie .. pisz dalej...

Wysłany: Nie 21:43, 16 Kwi 2006     Temat postu:


ostatni wers nadaje klimat tego wiersza, jest świetny, tak jakbym go hmmm rozumiała